David Webb, Londra çıkışlı ses mühendisi ve bestekar. 1999 yılından günümüze kadar Chemo adı altında bir çok müzisyenle çalışsa da 2009 yılında Telemachus ile yoluna devam etti. Yunan mitolojisinde Odysseus ile Penelope’nin oğlu olan ve “uzaktan savaşan, uzak savaş” anlamına gelen Telemachus, sakin, doğal ve hermetik yaşam tarzını yansıtmasıyla David Webb‘in solo projesi halini aldı.
2011 yılında İngiliz hip hop sahnesinin en büyük isimlerinden biri olan YNR Productions ile kendi müzik şirketi Kilamanjaro Music ortaklığında yayınladığı iki şarkılık EP’si ‘Scarecrows’da downtempo ve hip-hop beat’lerini bir araya getirip muhteşem video klipler eşliğinde, yıllar yılı yayınladığı toplama albümler ile oluşturduğu müzikal birikimini bizlerle paylaştı.
Aynı yıl içinde, gelecek günlerde yayınlayacağı LP’si ‘In The Evening’den bir kesit sunan ve A yüzünde NME Magazine‘in Ultimate Cult Heroes listesinde bulunan İngiliz rapçi Jehst‘in vokallerini icra ettiği ikinci single “The Sheltering Sky“ı yayınladı. Albümün B yüzünde bulunan ve vokallerini Jah Mirikle‘ın yaptığı “The Light” ile reggae ve hip hop bağlarını güçlendirdi.
Telemachus, aradan geçen iki yıl boyunca albümü oluştururken dinlediği şarkıları “The Adventures of Telemachus Vol. 1-2” mixtape’lerinde bir araya getirdikten sonra 2013 yılında ‘In The Evening’ albümünü yayınladı. “Planet Earth” ve “Tennis Season” ile enstrümantal bir girişin yapıldığı albüm, basit gibi görünse de düzenli bir karmaşa içinde yer edinmiş üç farklı vokal ve ardından kendini tanıtan gitarlarla albüme ismini veren şarkı ‘In The Evening’ ile devam ediyor. ‘A Boy Who Thought He Could Fly’ın son dakikalarında küçük bir çocuğun hayallerini duyurduğu albüm, zengin içeriği sahip “Trivandrum” sonrası daha önceden tanıdığımız ‘The Sheltering Sky’ ve ardından gelen melankolik bir tavrın sıcak bass’larla bütünleşip odak noktası halini aldığı ve El Crisis‘in eşlik ettiği ‘Rose Petals’ ile kapanıyor.. “Technician“ı Telemachus‘un ilk single’ı olan “Scarecrows” ve “Feather” izledi. Bir çok kez remix’lenen, Jareth‘in yorumladığı “Rose Petals” ile albümün en dikkat çekici ve sert şarkılarından olan “Grey Skies” sonrası okul bahçesinde koşuşan çocuk sesleriyle dolu rahatlatıcı bir melodiye sahip “Ferndale Road” ile “In The Evening” jazz’a takılı kalmayıp enstrümantal hip hop’ın en elegant duruşunu sergiledi bize.
Fas’ın kuzey bölgesinde yer alan Mirleft köyünde iki ay yaşadıktan sonra kayıtlarına başladığı ‘In Morocco’, Telemachus‘un ikinci albümü olmakla birlikte kendi değimiyle geleneksel Fas sedasının aklında saykodelik bir çamurla buluşmasını bir öneri ile bizlere sunuyor;
“I made this album based on traditional Moroccan music that I passed through my brain and mashed into a psychedelic ooze.
Telemachus In Morocco Serving Suggestions:
‘The Sheltering Sky’ by Paul Bowles (1949 Penguin Classics)
A pot of mint tea (recipe inside album cover) and a Goat and Prune Tagine with plenty of Cinnamon.”
“C’est Commes Ça” ile Fas hakkında bilmemiz gerekenler şeklinde başlayan albüm, “Marriage” ile sinematik bir şekilde ilerliyor. Yaşadığı köyün adını alan “Mirleft“, albüme kutlama havası verirken ardından gelen ‘Petit Etoile’, bir yandan oryantal özellikler sergileyip bir yandan da Telemachus‘un turntable ile bağının kopmadığını gösteriyor. Sonrasında dinleme fırsatını yakaladığımız ‘Tiznit’ ve albümün altyapısını oluşturan trip hop esintileri ‘Bekher’ ile oturaklı bir yöne doğru gidiyor. Şarkılarında diyalog kullanmaktan çekinmeyen ve bunu layıkıyla yerine getiren Telemachus, ‘Les Larmes D’Ali’ sonrası “Grand Taxi’ı güzel bir geçiş ile süslüyor. Şarkıdan önce yılanlar hakkında verdiği ‘Land Snail’ ve albümün video klip şarkısı olan ‘Locus’, temadan uzaklaşmadan yerini ‘Dead Weight Bliss’e bırakıyor. Sıkça duyduğumuz havlamaların tekrardan duyulduğu ‘Sidi Ifni’, progressive rock’a kaçan altyapısıyla bence albümün en iyi şarkısı. Sanki tüm şarkıların bir kombinasyonuymuş havası veren “Inshallah” ile kapanan In Morocco, tamamiyle kendine özgü atmosfere sahip başarılı bir albüm. Mutlaka video klip çalışmalarını da göz atın.