Brodie Jenkins – Johnny Hwin ikilisi ve mükemmel uyumları. Tanıştırayım: Cathedrals.
Cathedrals, San Francisco çıkışlı ve oldukça alıştığımız kadın-erkek formülünden oluşan bir indie-pop ikilisi. Daha önce karşımıza çıkan Summer Camp, Tennis, Cults ve daha bir çok kadın-erkek ikilisi bu formülün işe yaradığının kanıtları arasında. Ancak bunun yaygınlaşması işe yaramadığı ya da sıkıcılaştığı anlamına gelmiyor, zaten Cathedrals da öyle olmadığını ispatlıyor bizlere.
Peki zaten bu gruplar varken bir de Cathedrals’a şans verme sebebimiz nedir? İlk single’ları ‘Unbound’ yayınlandığı hafta 100.000 çalma sayısına ulaşıp, Hype Machine’in Popular Chart’ında tepelere çıkmış ve Earmilk tarafından Beach House, the xx ve SOHN arasında bir geçiş diye tanımlanmış. İkili kendi adlarını taşıyan ilk EP’lerini 8 Eylül’de yayınladı. İlk single ‘Unbound’u da içeren EP, ikilinin beraber uyumunu, yaratıcılığını ve profesyonelliklerini kanıtlar nitelikte. Vokallerdeki Brodie Jenkins’in sesi masalsı bir melankoli ile etkileyici bir güçlülük arasında gidip geliyor, şarkılar ise aklınıza adeta kazınıyor.
Dinlediğim ilk şarkıları ‘In The Dark’ bana bu grupta dikkat etmeye değer bir şey olduğu hissini vermişti. EP’nin asıl vurucu şarkısı olan ‘OOO AAA’, tamamı oldukça başarılı EP’de, karanlık karizması ve kafanızdan atamadığınız “ooo aaa” sesleriyle öne çıkıyor (bu bilgi sizi şaşırtmamış olabilir.). EP’nin tamamı aynı karanlık tınılarda geziyor ama bu sizde witch house kadar karanlık olduğu fikrini uyandırmasın. Cathedrals pop yapıyor ama sadece aynı formüldeki ikililer kadar dreamy bir pop değil. Bu ikiliyi koymanız gereken yer Beach House ve Daughter’dan çok uzakta değil ama bir yandan da Visions of Trees’e oldukça yakınlar.
Sonbaharla beraber kararmaya başlayan günlerimizde çok ihtiyacımız olan Cathedrals’ı herkes başkalarına benzetiyor. Size kimi andıracak bilmiyorum ama bu tanışmaya mutlaka bir şans vermelisiniz.